مهمونی

دوست ممول برای یکشنبه نهارممول رو دعوت کرده بود .شنبه شب ممول گفت که یکیمون باهاش بریم ولی کسی قبول نکرد

یکشنبه حدود ساعت12 بود خسته و کوفته میخواستم از دانشکده بیام خوابگاه که ممول منو دید و کلی اسرار کرد و من قبول نکردم هی از اون اسرار و از من انکار(آخه هم خسته بودم هم اینکه فکر میکردم شاید دوستش از مهمان ناخوانده خوشش نیاد) تا اینکه به شوخی گفتم اگه منو تو سالن سر بدین میام ممول و بلادونا هم دستام گرفتن و سرم دادن خیلی حال داد؛دیگه رو حرفم وایستادم و رفتیم.مسیر خیلی طولانی بود(1-5/1 ساعت).وقتی رسیدیم خونه شونیه خانمی با سن بالا (حدود 60)داشت حیاط جارو میکرد،درو باز کرد با گرمی از ما استقبال کرد بعدش هم نوه اش(م) اومد به استقبالمون.خیلی خیلی مهربون و خون گرم بودند,چایی خوردیم,بعد نهار خوشمزه , دوباره چایی و گز و شکلات و میوه .مادر بزرگ م (خانم مددی) خیلی مهربون بود دوست داشت همه چیز بخوریم , خیلی تعارف و اسرار میکرد.یه حیات که یه خونه نقلی توش بود (یه اتاق و یه آشپزخونه کوچولو) که پر از گرمای محبت بود . خانم مددی کلی از خاطرات تلخ و شیرینشون گفتن,کلی هم از سارا و خانوادش مخصوصا پدرش تعریف کردن.نوه اش (م) دختری قشنگ و معصوم بود. آخر کار چند تا عکس یادگاری گرفتیم و خداحافظی کردیم.تو راه برگشت هم منو ممول کلی پت و مت بازی در آوردیم و کلی خندیدیم.دویدن مون دنبال خط واحد و سوار شدنمون وسط خیابان تو ترافیک و عکس گرفتنمون تو خط واحد (تا اینکه یکی با خنده بهمون گفت منظره بهتری برا  عکس نیست؟!) خیلی طنز بود.خلاصه که خیلی خوش گذشت , خوب شد با ممول رفتم.